جهانِ معماری جهان: تحلیل کیفی محتوای تست‌های «معماری جهان» در آزمون‌های ورودی کارشناسی‌ارشد معماری در ایران از سال ۱۳۸۱ تا ۱۴۰۰

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران

2 استاد گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران

3 استاد گروه مرمت، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران

چکیده

هر مورخی‌ جهانش را بسته به سیاقی که در آن می‌زید، برمی‌سازد. جهان درسِ «معماری جهان» نیز برساخته است، نه مفهومی غیرتاریخی و جهان‌شمول. تاکنون پژوهشی به این مسئله نپرداخته است که این جهانِ برساخته چه مختصاتی دارد و چه ربطی به گذشته و حال دانشجویانی دارد که تاریخ آن را فرا می‌گیرند. این مقاله می‌کوشد نحوۀ ظهور و بروز جهان در تست‌های معماری جهان در آزمون‌های کارشناسی‌ارشد معماری در ایران را واکاوی کند. قصد این پژوهش شناخت مقوله‌هایی است که بازاندیشی درباره آن برای تغییر درس معماری جهان ضرورت دارد. از آنجا که تست‌های درس معماری جهان در آزمون‌های کارشناسی‌ارشد معماری نقشی تعیین‌کننده در یکسان‌سازی و استانداردسازی آموخته‌های این درس در سراسر ایران دارد، از طریق تحلیل کیفی محتوای این تست‌ها از سال ۱۳۸۱ تا ۱۴۰۰ شیوه برساخت جهان را در آن بررسیده‌ایم. جهانِ آزمون‌های کارشناسی‌ارشد معماری، جهان «مردی اروپایی» است که مرکز جغرافیایی-فرهنگی‌اش کشور ایتالیا و به‌ویژه شهر رم است و از نظر تاریخی، دوره‌های رنسانس و باروک در آن بیشترین اهمیت را دارد. در این جهان، آثار مربوط به مسیحیت جایگاهی کانونی دارد. تحلیل تست‌ها نشان‌دهنده غلبه جهان-‌سازیِ «اروپامدار» بر ارزیابی معماری جهان در ایران است. در این شیوه جهان‌-سازی، تاریخِ انسان غیراروپایی، دوره‌‌ها و انواع بناهایش کم‌اهمیت تلقی می‌شود و ارتباطی با معماری اروپایی برقرار نمی‌کند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

نامه معماری و شهرسازی
دوره 15، شماره 37
دی 1401
صفحه 95-119

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار