خانه‌های تاریخی کاشان مجموعه بی‌نظیری از معماری تاریخی این مرز و بوم است که از جهت معماری، خصوصیات منحصربه‌فردی دارد. هدف این مقاله تحلیل نشانه‌شناختی (ساختگرا، فرهنگی و پساساختگرا) این خانه‌ها (عامری‌ها، طباطبائی‌ها، بروجردی‌ها، و عباسیان) با توجه به نشانه‌های فرهنگی آنها است. تمرکز اصلی این تحقیق بر باز‌نمود عناصر فرهنگی مانند محرمیّت، امنیت، قدرت، شأن و احترام اجتماعی در نظام نشانه‌ای خانه‌ها خواهد بود. به‌ویژه تحلیل این نشانه‌ها در پرتو تعبیر معماری «درونگرا» و «حجاب» در معماری خانه‌های تاریخی کاشان اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کند. در بخش بعدی به فرضیه‌ای دربارة دو تقابل اصلی در این خانه‌ها اختصاص دارد: تقابل بیرون و درون و تقابل فرهنگ و طبیعت که هر دو از تقابل‌های مهم نشانه‌شناسی است. فرضیه‌ای که برای هر یک از این تقابل‌ها طرح خواهد شد شاید با نمونه‌های دیگری که تاکنون دیده‌ایم، تفاوت‌های اساسی داشته باشد. مؤلف در این بخش به چند خوانش واساز (پساساختگرا) از این خانه‌ها خواهد پرداخت. تصویرهای مورد استفاده در این تحقیق را نگارنده گرفته است.
)