عوامل مؤثر بر تهویه غیرفعال دودکش خورشیدی (نمونه موردی: شهر اصفهان)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس ارشد معماری و انرژی، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران

2 دانشیار دانشکده معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران

3 استادیار دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر، تهران

چکیده

تهویه غیرفعال روشی کم‌مصرف از لحاظ انرژی است که می‌تواند هوای نامطلوب داخل را از ساختمان خارج کند. یکی از روش‌های تهویه غیر‌فعال استفاده از دودکش خورشیدی است که در یک کانال هوا، با استفاده از انرژی خورشید و با کمک پدیده اثر دود‌کشی تهویه فضاهای مجاور، تأمین می‌شود. در این پژوهش ابتدا عوامل مؤثر بر کارآیی دود‌کش خورشیدی از جمله مصالح، عرض دیوار جاذب، مساحت خروجی هوا از دود‌کش بررسی ‌شد. سپس تأثیر تعداد طبقات بر نرخ تهویه مورد مطالعه قرار گرفت و در نهایت در یک جدول مساحت فضاهایی که در طبقات مختلف دود‌کش خورشیدی قادر به تأمین نیاز تهویه آن است، ارائه شد. همچنین عملکرد دود‌کش خورشیدی در فصول سرد سال بررسی شد. به‌دلیل رایج نبودن ساخت دود‌کش‌های خورشیدی، امکان دسترسی به نمونه‌های اجرا شده وجود ندارد، از این‌رو شبیه‌سازی کامپیوتری مدل‌ها، در نرم‌افزار انرژی پلاس به‌عنوان روش جایگزین برای مطالعات میدانی انتخاب شد. مدل‌های دود‌کش خورشیدی متصل به یک ساختمان اداری هفت‌طبقه در اقلیم گرم و خشک شهر اصفهان در روز 31 تیرماه به‌عنوان نماینده یک روز گرم و ماه‌های گرم به‌صورت میانگین مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که افزایش ارتفاع دود‌کش خورشیدی، قدرت تهویه آن را بالا می‌برد. همچنین مناسب‌ترین مصالح و ابعاد بهینه دیوار جاذب، ورودی و خروجی هوا نیز مشخص شد. 

کلیدواژه‌ها

نامه معماری و شهرسازی
دوره 6، شماره 12 - شماره پیاپی 12
فروردین 1393
صفحه 135-151

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار