Analysis of Final Urban Design Studio Course Outline based on a Comparison between Skills Required in the Profession and That of Learned in the University

Document Type : Original Article

Authors

1 Associate Professor, Department of Urban Design, Faculty of Architecture and Urban Planning, University of Art, Tehran, Iran

2 Assistant Professor, Department of Urban Planning, Faculty of Architecture and Urban Planning, University of Art, Tehran, Iran

Abstract

Considering that knowledge, skill, and value are the three most important criteria for an urban designer, the present study aims to examine the general and specialized skills that are required by urban designers. Generally, the pedagogy of urban design and its teaching methods is one of the most important research issues that have not received much attention. However, research in the field of education in each discipline can help the graduates succeed in various fields. In the meantime, the acquired and expected skills of urban designers are one of the research fields related to urban design pedagogy that can lead to clarification and even guide the teaching methods. Since the role of studios in improving skills is very practical, the special emphasis of this article is to examine the improved and developed skills in the final studio of urban design, which is a platform for testing the theoretical and experimental knowledge learned in the other courses. According to the purpose of the research, after formulating a conceptual framework based on the interrogative method and developing the evaluation framework of this studio, three types of evaluation methods for educational programs have been used including goal-oriented method, expert-based method, and participation-based method. The research method in this section is based on the mixed analysis method. In the section reviewing the approved educational programs in the field of urban design in Iran in 2009 and 2013, the qualitative method was used. For reviewing the educational program of urban design studios in the sample universities around the world that were selected by the non-probability method, also qualitative method was considered appropriate. In reviewing the skills learned in this studio at the university, the views of students in this field in five universities in Tehran, including Tehran University, Shahid Beheshti, Iran University of Science and Technology, Tarbiat Modarres, and University of Art were examined and questioned in 2020. 50 questionnaires were distributed equally in mentioned universities. The data were then analyzed quantitatively with SPSS software. To confirm the results of students’ approach, the viewpoints of professors were also collected through 10 questionnaires. In the next step, to identify the skill gaps between university and profession, the opinion of private-sector employers was obtained by distribution of 12 questionnaires which were then quantitatively analyzed. The results showed that the skills emphasized in the approved curriculum (2013) such as feasibility and implementation skills were considered less important in the universities. According to the students’ viewpoint, this studio prepares them to some extent for entering the profession and less emphasis is placed on the implementation skills. Examining the views of employers and comparing the results with the views of students and professors showed that the most significant gap between the profession and the university is in implementation skills.

Keywords

Main Subjects

References

-         الوندی‌پور، نینا، عباس‌زادگان، مصطفی، و سربندی فراهانی، معصومه (1395). معرفی رویکرد آموزشی برنامه‌ریزی طراحی‌محور در آموزش شهرسازی (برنامه‌ریزی شهری). فصلنامه معماری سبز، 2 (4)، 9-18.
-         بازرگان، عباس (1392). ارزشیابی آموزشی. تهران: سمت.
-         بایر، مایکل، فرانک، نانسی، و مالریوس، جیسون (1393). چگونه شهرساز شویم؟ (مترجمان: سیدحسین بحرینی و الهام فلاح منشادی). تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
-         بحرینی، سیدحسین، و فلاح منشادی، الهام (1398). تحلیل آموزش شهرسازی در ایران و رابطه‌ آن با نقش متخصص شهرسازی. هویت شهر، 13(۴۰)، 5-16.
-         بحرینی، سیدحسین، و فلاح منشادی، الهام (1393). تحلیلی بر مهم‌ترین مهارت‌های شهرسازان در ایران و موفقیت دوره‌ کارشناسی در انتقال این مهارت‌ها. نشریه‌ هنرهای زیبا- معماری و شهرسازی، 19(4)،‌ 5-16.
-         تقوایی، سیدحسن، و سمیاری، امیر (1394). آسیب‌شناسی برنامه درس طراحی در رشته معماری منظر در ایران با تأکید بر محتوای آموزشی کارگاه طراحی منظر. مطالعات معماری ایران، 8،  119-135.
-         خضری، نورجهان، طاهری، عبدالمحمد، و جمال‌زاده، محمد (1394). مقایسه عملکرد مدیران گروه‌های آموزشی دانشگاه از نظر مهارت‌های سه‌گانه‌ مدیریتی. نشریه‌ رهیافتی نو در مدیریت آموزشی، 6(2) (پیاپی 22)، 165-188.
-         جمال‌پور، میکائیل، و موسی‌زاده، اسفندیار (1392). بررسی جایگاه مهارت‌آموزی در نقشه جامع علمی کشور. دومین همایش بین‌المللی مهارت‌آموزی و اشتغال در ایران، تهران.
-         رزاقی اصل، سینا (1389). معیارهای انتخاب رشته طراحی شهری در ایران از منظر دانشجویان. آرمان شهر، 4، 69-76.
-         رزاقی اصل، سینا (1390). ارزیابی میان نظریه و عمل در آموزش رشته‌های حرفه مبنا، نمونه موردی حرفه-دانش طراحی شهری، معماری و شهرسازی. آرمان‌شهر، 4(6)، 21-26.
-         سیف، علی‌اکبر (1384). روانشناسی پرورشی نوین، روانشناسی یادگیری و آموزش. تهران: نشر دوران.
ـ          شورای برنامه‌ریزی آموزشی دانشگاه تهران (1393). مشخصات کلی، برنامه درسی و سرفصل دروس، دوره کارشناسی ارشد رشته طراحی شهری. دانشگاه تهران.
ـ          شورای برنامه‌ریزی آموزشی دانشگاه تهران (1387). مشخصات کلی، برنامه درسی و سرفصل دروس، دوره کارشناسی ارشد رشته طراحی شهری. دانشگاه تهران (مصوب 1388 شورای عالی برنامه ریزی درسی، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری).
-         شورای عالی برنامه‌ریزی درسی (1392). برنامه درسی (بازنگری شده)، مقطع کارشناسی ارشد طراحی شهری. وزارت علوم، تحقیقات و فناوری.
ـ          گلکار، کورش (1382). آموزش طراحی شهری، دانش و مهارت‌های اساسی. فصلنامه مدیریت شهری، 15 و 16، 26-41.
ـ          مبینی، حسین (1392). ارزیابی کارگاه‌های طراحی شهری با توجه به نیازهای حرفه‌ای در ایران، پایان‌نامه کارشناسی ارشد طراحی شهری، دانشگاه هنر.
-         مبینی، حسین، قرائی، فریبا، و حبیبی، میترا (1393). کارگاه‌های طراحی شهری هسته اصلی آموزش رشته، بررسی موردی: مقایسه موضوعات کارگاه‌های درسی و اولویت‌های جامعه حرفه‌ای. نامه معماری و شهرسازی، 13، 92-112.
ـ          محمدزاده، علی، و ستوده قره‌باغ، رحمت (1397). مهارت‌های نرم برای دانشجویان و دانش‌آموختگان رشته‌های مهندسی. فصلنامه‌ آموزش مهندسی ایران، 20(80)، 1-29.
-         مهدی، ‌رضا (1394). جایگاه مهارت‌آموزی در دانشگاه‌های نسل سوم. فصلنامه‌ مهارت‌آموزی، 4(14)، 103-117.
-         یالپانیان، علی، سعیده زرآبادی، زهرا سادات، و بهزادفر، مصطفی (1396). کاربست الگوی مدیریت‌گرا (سیپCIPP) در ارزشیابی نظام آموزشی شهرسازی ایران. مدیریت شهری، 49، 5-25.
 
-         Alexander, E. R. (2007). What Do Planners Need to Know? Journal of Planning Education and Research, 20(3), 376-380.
-         Bayer, M., Frank, N., & Valerius, J. (2010). Becoming an Urban Planner: A Guid to Careers in Planning and Urban Design. U.S.A: Wiley
-         Ayatac, H. (2005). An assessment of urban designer identity in the 21st Century. ITU, 2(1), 93-112.
-         Chiardia, A. J. F., Sieh, L., & Plimmer, F. (2017). Value in Urban Design: A Design Studio Teaching Approach. Design Studies, 49(C), 66-100.
-         Davoudi, S. (2000). Sustainability: A New Vision for the British Planning System, Planning Perspective, 15, 123-137.
-         Ellis, G., Morison, S., & Purdy, J. (2008). A New Concept of Interprofes-sional Education in Planning Programs: Reflections on Health Urban Plan-ning Project. Journal for Education in the Built Environment, 3(2), 75-93
-         Gospodini, A., & Skayannis, P. (2005). Toward an Integration Model of Planning Education Programs in a European and International Con-text: The Contribution of Recent Greek Experience. Planning Theory and Practice, 6(3), 355-382.
-         Guzzetta, J. D., & Bollens, S. A. (2003). Urban Planners’ Skills and competencies: Are we different from other professions? Does context Matter? Do we evolve? Journal of Planning Education and Research, 23(96), 96-106.
-         Higgins, M., Aitken-Rose, E., & Dixon, J. (2009). The pedagogy of the planning studio: A view from down under. Journal for Education in Built Environment, 4(1), 8-30.
-         Horen, B. V., Michael, L., & Pinnawala, S. (2004). Localizing a Global Discipline, Designing New Planning Programs in Sri Lanka. Journal of Planning Education and Research, 23(3), 255-268.
-         Kristianiva, K., & Joklova, V. (2017). Education by research in urban design studio. Proceedings of EDULEARN17 Conference (2691-2694). IATED.
-         Mahgoub, Y. (2015). Project based learning for urban design education, resilient cities under rapid urban change, the case of Doha, Qatar. Proceedings of 2015 International Conference on Interactive Collaborative Learning (ICL) (407-412). IEEE.
-         Qu, L., Chen, Y., Rooij, R., & Jong, P. de. (2020). Cultivating the next generation designers: group work in urban and regional design education. International Journal of Technology and Design Education, 30, 899-918.
-         Rowland, J. (1997). Time for Change. Urban Design Quarterly, 64, 21-26.
-         Seltzer, E., & Ozawa, C. P. (2002). Clear Signals: Moving on to Planning's Promise. Journal of Planning Education and Research, 22(1), 77-86.
-         https://architecture.ou.edu/urban-design/
-         https://ced.berkeley.edu/academics/urban-design/master-of-urban-design
-        https://study.unimelb.edu.au/find/courses/graduate/master-of-urban-design/what-will-i-study/
-         https://www.dmu.ac.uk/study/courses/postgraduate-courses/international-urban-design/international-urban-design-msc-degree.aspx
-         https://www.grad.ubc.ca/prospective-students/graduate-degree-programs/master-of-urban-design
- https://www.sheffield.ac.uk/postgraduate/taught/courses/2020/urban-design-ma
-       https://www.ncl.ac.uk/postgraduate/courses/degrees/urban-design-ma-pgdip/#profile
Journal of Architecture and Urban Planning
Volume 14, Issue 32
September 2021
Pages 67-90

Files

Share

How to cite

Statistics