Higher Education Centers’ Role in Promoting the Acculturation of Learning Urban Community: Sanabad and Jannat Neighborhoods, Mashhad

Document Type : Original Article

Authors

1 Professor, Department of Urban and Regional Planning and Design, Faculty of Architecture and Urban Planning, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran

2 Assistant Professor, Department of Urban and Regional Planning and Design, Faculty of Architecture and Urban Planning, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran

3 Master of Urban Planning, Department of Urban and Regional Planning and Design, Faculty of Architecture and Urban Planning, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran

Abstract

Mashhad metropolis with the consistent presence of millions of pilgrims and travelers is a great center of communication among different ethnic groups and cultures. This issue has created numerous economic and tourism opportunities and laid the ground for the interaction of incongruent cultural trends in this city. These incongruent cultural trends support opposite values at times and this contrast has been the cause of cultural challenges in Mashhad city. The current study has aimed at improving the cultural identity of this city by applying the learning city approach and emphasizing the role of higher education centers. Learning city with creating an atmosphere for diverse experiences entails all the social and cultural groups and provides the context for the activities that require involvement in order to ease the process of learning and acculturation for the citizens. In this study, after reviewing the theoretical literature, the components, criteria, and indicators of learning cities and the characteristics of learning and cultural environments were extracted from documentary sources; and since the criteria and the indicators are not equally important in the research, in order to use them in the next steps, the coefficient of the importance of them has been determined by the meta-synthesis matrix. In the next step, Sanabad and Jannat neighborhoods were selected as the case studies of this research. The selection criteria were the cultural and educational conditions of the neighborhoods and the number of immigrants moving to the neighborhoods in the last decade. Two neighborhoods have been divided into seven homogeneous areas based on the indicators of the access network, access to local services, socio-economic status, and the number of immigrants. Additionally, the number of questionnaires to measure the subjective indicators of research using Cochran's formula for the whole sample (150 people) and each homogeneous area is determined according to the ratio of its population to the total population. The required information for research indicators was collected from documentary sources and field survey and the reliability of the questionnaire questions was assessed using Cronbach's alpha tool. After collecting information, the research indicators were measured separately for population, spatial and social distribution indices in homogeneous areas and the obtained values were standardized for later use. The final score of each indicator in each area is used for: a) Identifying and ranking the areas in terms of infrastructure and cultural requirements to identify the stimulus area for cultural development and acculturation, and b) Identifying and proposing action priorities and the intervention for each of the homogeneous areas by using the cut-point method. The results of this study demonstrate that a district which is comprised of cultural infrastructures and requirements can act as a stimulant in cultural development and acculturation. Also, a spatial and institutional structure should be provided that facilitates the creation of urban communities with the possibility of different cultural trends through which higher education centers work in tandem with local communities to act as a unit for mediating, facilitating, and coordinating these communities.

Keywords

References

آراسته، حمیدرضا، و امیری، الهام (1391). نقش دانشگاه‌ها در آموزش توسعه پایدار. نشریه نشاء علم،2، 29-36.
پاکساز، محمدحسین،  و عبدلی، محمدرضا (1398). طراحی مدل تفسیری-ساختاری (ISM) عوامل مؤثر بر بهبود کنترل‌های داخلی شرکت‌ها مبتنی بر رویکرد فراترکیب. دانش حسابرسی، ۱۹ (۷۶)، 231-272.
پتروفسکی، ارتور، رهنما، مجید، شامپیون، فردریک، فور، ادگار، قدوره، عبدالرزاق ، لوپز، هانری، و هررا، فیلیپ (1354). آموختن برای زیستن(مترجمان: محمد قاضی، پوری سلطانی، پرویز همایون پور، داور شیخاوندی و دبیرخانه کمیسیون ملی یونسکو). تهران: انتشارات امیر کبیر.
تقی‌یاره، فاطمه (1392). مطالعه عوامل روانشناختی تأثیرگذار بر فرهنگ‌پذیری دانشجویان. راهبرد فرهنگ، 23، 99-125.
رفیع پور، فرامرز (1368). کندوکاوها و پنداشته‌ها؛ مقدمه‌ای بر روش‌های شناخت جامعه و تحقیقات اجتماعی. تهران: شرکت سهامی انتشار.
دبیرخانه شورای اجتماعی محلات (1396). سند ارتقاء و تعالی محله سناباد و جنت. مشهد: انتشارات بوی بهشت وابسته به سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری مشهد.
رئوفی، محمود (1374). دانشگاه و توسعه فرهنگی. پژوهش و برنامه‌ریزی در آموزش عالی، 10، 79-106.
سرور، رحیم، اکبری، مجید ، و طالشی انبوهی، مرضیه (1395). بررسی رابطه بین عوامل مؤثر بر شکل‌گیری شهر یادگیرنده (مطالعه موردی: شهر بناب). فصلنامه جغرافیا و مطالعات محیطی، 18، 103-116.
سلمان زاده، سارا (1394). پارادایم تبیینی «شهر آموزش محور» تا «شهر پژوهش محور»؛ از شهر آموزش‌دهنده تا شهرهای علم و فناوری (تکنوپل). مدیریت شهری، 38، 105-131.
شهرداری مشهد (1386). آمایش فرهنگی و سنجش نیازهای خانوار در مناطق دوازده‌گانه شهر مشهد. مشهد: معاونت فرهنگی و اجتماعی دفتر مطالعات و برنامه‌ریزی.
صرافی، مظفر (1394). آموزش‌شناسی (پداگوژی) برنامه‌ریزان شهری برای بازآفرینی شهرِ پایدار: به سوی دانشگاهِ بی‌حصار و آموزشِ اجتماع- محور. نخستین همایش ملی آموزش شهرسازی در ایران. تهران: دانشگاه تهران، پردیس هنرهای زیبا.
عسگری قوامی، مهسا، و پرتوی، پروین (1393). بررسی امکانات و محدودیت‌های شهر بجنورد جهت تدوین راهبردهای عملیاتی برای ارتقای آن به شهر آموزش دهنده. پیام مهندس، 3، 53-64.
کاظمیان، غلامرضا، و میرعابدینی، زهره (1391). شناسایی ابعاد و راهکارهای تحقق مدیریت یکپارچه شهری با روش فراتلفیق. چهارمین کنفرانس مدیریت و برنامه‌ریزی شهری، مشهد: دانشگاه فردوسی. 
کلانتری، خلیل (1391). مدل‌های کمی در برنامه‌ریزی (منطقه‌ای، شهری و روستایی). تهران: فرهنگ صبا.
گامپرشت، بلیک (1392). شهر دانشگاهی در آمریکا (مترجمان: احمد پور احمد، یوسف اشرفی، حسین کلانتری و مجدالدین زندوی). تهران: سازمان انتشارات جهاد دانشگاهی.
لطفی، سهند (1390). بازآفرینی شهری فرهنگ مبنا: تأملی بر بن مایه‌های فرهنگی و کنش بازآفرینی. هنرهای زیبا-معماری و شهرسازی، 45، 60-47.
محمدی‌مهر، مژگان، ملکی، حسن، عباس‌پور، عباس، و خوشدل، علیرضا (1390). نقش آموزش عالی در یادگیری مادام‌العمر. فصلنامه راهبردهای آموزش، 4، 91-94.
ملکی‌نیا، عماد، بازرگان، عباس ، واعظی، مظفرالدین، و احمدیان، مجید (1393). شناسایی و اولویت‌بندی مؤلفه‌های دانشگاه پایدار. فصلنامه پژوهش و برنامه‌ریزی در آموزش عالی، 20، 1-26.
موسی‌کاظمی، مهدی، رهنمایی، محمدتقی، فیروزنیا، قدیر، و گلپایگانی، محسن (1392). تحلیل عملکرد فضایی مراکز آموزش عالی در توسعه پایدار فرهنگ شهری کلان شهر تهران؛ مورد پژوهی: مناطق 3 و 19. مجله آمایش جغرافیایی فضا، 8، 47-66.
موسی‌کاظمی، مهدی، رهنمایی، محمدتقی، فیروزنیا، قدیر، و گلپایگانی، محسن (1393). عملکرد مراکز آموزش عالی در توسعه پایدار فرهنگ شهری. جغرافیا (فصلنامه علمی ـ پژوهشی و بین‌المللی انجمن جغرافیای ایران)، 40، 29-45.
مهدوی نژاد، محمد جواد، بمانیان، محمدرضا، و امینی، معصومه (1392). ارائه الگوها و روش‌های مطلوب تبدیل شهر تهران به شهر آموزش دهنده (با تأکید بر اصول و تجارب جهانی). مدیریت شهری، 31، 83-106.
-   Berry, J. (2003). Conceptual approaches to acculturation. American Psychological Association.
-   Berry, J. (2008). Globalisation and acculturation. International journal of intercultural relations, 32(4), 328-336. 
-   Byun, J., & Ryu, K. (2012). Changes in Regional Communities: The Case of the Republic of Korea’s Lifelong Learning City Project. Advances in Developing Human Resources, 14(3), 279-290.
-   Cappon, P., & Laughlin, J. (2013). Canada’s Composite Learning Index: A path towards learning communities.International Review of Education, 59(4), 505-519.
-   Clark, S., Hawkes, J., & Untaru, S. (2001). Culture and the Metropolis, the role of culture in urban development.Melbourne: Department of Infrastructure.  
-   Curson, T., Graeme, E., Foord, J., & Shaw, P. (2007). Cultural Planning Toolkit. London:  EDAW, PMP and the Cities Institute.
-   Duxbury, N., Hosagrahar, J., & Pascual, J. (2016). Why must culture be at the heart of sustainable urban development? UCLG (United Cities and Local Governments). Agenda 21 for culture
-   Guo, S. (2014). Revisioning Education for All in the age of migration: Global challenges and opportunities for lifelong learning. International Review of Education, 60(4), 481-497.
-   Han, S., & Makino, A. (2013). Learning cities in East Asia: Japan, the Republic of Korea and China. International Review of Education, 59(4), 443-468.
-   Jogi, L., Karu, k., & Krabi, K. (2015). Rethinking teaching and teaching practice at university in lifelong learning context. International Review of Education, 61(1), 61-77.
-   Kearns, P. (2015). Cultural Policies and Activities for Sustainable Learning Cities, Communities, and Regions. PASCAL Learning City Networks. http://pie.pascalobservatory.org.
-   Preisinger-Kleine, R. (2013). An analytical quality framework for learning cities and regions. International Review of Education, 59(4), 521-538. 
-   Lakey, P. (2003). Acculturation: A review of the literature. Intercultural communication studies, 12(2), 103-118. 
-   Masgoret, A. M., & Ward, C. (2006). Culture learning approach to acculturation. In D. L. Sam & J. W. Berry (Eds.), The Cambridge handbook of acculturation psychology (58–77). Cambridge University Press.
-   Messina, G., & Valdes Cotera, R. (2013). Educating Cities in Latin America. International Review of Education, 59(4), 425-441. 
-   Milana, M., Palle, R., & Holford, J. (2016). The role of adult education and learning policy in fostering societal sustainability. International Review of education, 62(5), 523-540. 
-   Montgomery, J. (2003). Cultural Quarters as Mechanisms for Urban Regeneration; Part 1: Conceptualising Cultural Quarters. Planning, practice & research, 18(4), 293-306. 
-   Murniarti, E., Nainggolan, B., Panjaitan, H., Pandiangan, L., & Widyani, I. (2018). Writing matrix and assessing literature review: A methodological element of a scientific project. Journal of Asian Development, 4(2), 133-146. 
-   Osborne, M., Kearns, P., & Yang, J. (2013). Learning cities: Developing inclusive, prosperous and sustainable urban communities. International Review of Education, 59(4), 409-423. 
-   Ozer, S., Bertelsen, P., Singla, R., & Schwartz, S. (2017). Grab Your Culture and Walk with the Global: Ladakhi Students’ Negotiation of Cultural Identity in the Context of Globalization-Based Acculturation. Journal of Cross-Cultural Psychology, 48(3), 294-318.
-   Peercy, C., & Svenson, N. (2016). The role of higher education in equitable human development. International Review of education, 62(2), 139-160.
-   Roberto, C. (2011). Discovering the treasure of learning. In Conceptual evolution and policy developments in lifelong learning (5-23). Germany: UNESCO Institute for Lifelong Learning.
-   Sam, D., & Berry, J. (2010). Acculturation: When individuals and groups of different cultural backgrounds meet. Perspectives on psychological science, 5(4), 472-481.
-   Seddon, T. (2016). Sustainable development and social learning: Re-contextualising the space of orientation.International Review of Education, 62(5), 563-586.
-   Soonghee, H. (2011). Introduction to building a learning city. In Jin Yang and Raúl Valdés Cotera (Eds.), Conceptual evolution and policy developments in lifelong learning (209-221). Germany: UNESCO Institute for Lifelong Learning.
-   Tibbitt, John. (2014). Learning cities 2020 (toolkit for helping cities learn). Scotland: PASCAL international observatory.
-   UNESCO. (2016). Culture Urban Future: Global Report on Culture for Sustainable Urabn Development. Paris, France: The United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization.
-   UNESCO. (2015a). UNESCO Global Network of Learning Cities. Hamburg, Germany: UNESCO Institute for Lifelong Learning (UIL).
-   UNESCO. (2015b). Guidelines for Building Learning Cities UNESCO Global Network of Learning Cities. Hamburg, Germany: UNESCO Institute for life long learning.
-   UNESCO. (2015c). Mexico City Statement on Sustainable Learning Cities. Proceeding of the 2nd International Conference on Learning Cities, Mexico City.
-   UNESCO. (2017). Unlocking the Potential of Urban Communities Volume II Case Studies of Sixteen Learning Cities.Hamburg: UNESCO Institute for Lifelong Learning.
-   Yang, J. (2013). Lifelong Learning for All & the international platform for Learning Cities. Proceeding of the 8th ITU Symposium on ICTs, the Environment and Climate Change, Turin, Italy.
-   Yang, J. (2012). The development of a globe network of learning cities and a globe learning city index. Copenhagen: UNESCO Institute for Life Long Learning.
-   Yang, J., & Valdés-Cotera, R. (2011). Conceptual Evolution and Policy Developments in Lifelong Learning. Hamburg, Germany: UNESCO Institute for Lifelong Learning. 
-   Yanming, H. (2011). Reflections on the value of higher education. In lifelong learning, Jin Yang and Raúl Valdés Cotera (Eds.), Conceptual evolution and policy developments in lifelong learning (199-206). Germany: UNESCO Institute for Lifelong Learning.
-   Yu, W., & Wang, S. (2011). An Investigation into the Acculturation Strategies of Chinese Students in Germany. Intercultural Communication Studies, 20(2), 190-210.
Journal of Architecture and Urban Planning
Volume 13, Issue 29
December 2020
Pages 33-50

Files

Share

How to cite

Statistics