The Experience on the Decision-making Process of Urban Design Projects

Document Type : Original Article

Authors

1 Ph.D. of Urban Design, School of Architecture and Urban Planning, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran

2 Professor, Department of Urban and Regional Planning and Design, School of Architecture and Urban Planning, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran

3 Assistant Professor, Department of Urban and Regional Planning and Design, School of Architecture and Urban Planning, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran

Abstract

In recent years, a significant number of urban design projects have been developed for the public spaces in Tehran aimed to create the optimal "quality" in urban environments. Despite the utilization of the urban design approach in the procurement process, lack of quality and non-realization (implementation) of these projects are considered as challenges of the urban management. The present study seeks to identify the obstacles to the realization of an optimal urban design by utilizing the experiences of Tehran municipality managers in the decision-making process of urban design projects. The method of this research is qualitative, based on "grounded theory" in data analysis, and theorizing. The study data were collected using semi-structured interviews with 25 managers of urbanism and architecture departments and technical managers of the consulting engineers. Sampling was continued until the theoretical saturation. For data collection, we have also used the written sources of projects implemented in recent years of the municipality of Tehran. The results of this study show that managers in the decision-making process have experienced lack of a durable and recognizable management strategy for preparation of urban design projects. This will lead to the unresolved urban problems, loss of the quality of the urban environment, social dissatisfaction, loss of spent financial resources, weakening power of consulting engineers, and expansion of non-transparent power relations between beneficiaries and stakeholders' groups. It seems that institutionalizing the urban design can respond to this challenge. Summarizing the opinion of the interviewees on their experience of decision-making of urban design projects shows that lack of a durable management strategy has been considered as the most challenging issue for urban design projects in Iran, and has seriously damaged project realization. One of the mechanisms for responding to this challenge is to use "new institutional theory" in order to institutionalize urban design knowledge at the level of public and governmental organizations meeting. In this case, urban design is demanded as a social behavior and obvious act in the body of society and at various public, private and governmental levels, seeking to promote the quality of the environment. Formation of its urban design institution as the controller and determiner of the behaviors of various actors can pave the way for higher realizing of urban design. This can be achieved through definition of social entity of urban design at the knowledge level, attitudes and learning to be with people, being process-focused, and ultimately conversion to behavior and norm at the level of public, private and governmental institutions. Moreover, considering the findings of this study, as the result of the interaction of the consequences of lack of a management strategy and lack of a place of urban design in the institutional approach, the actions carried out in the form of urban design projects in Iran can only operate at the level of informal expression of the design governance toolkit. Thus, it has not yet been as official tools in urban planning and urban management system.

Keywords

References

-  آخوندی، عباس احمد، برک‌پور، ناصر، اسدی، ایرج، بصیرت، میثم، و طاهرخانی، حبیب الله (1387). آسیب شناسی مدل اداره امور شهر در ایران. نشریه علمی-پژوهشی پژوهش‌های جغرافیایی، 63، 135-156.
-  برک‌پور، ناصر، و اسدی، ایرج (1388). مدیریت و حکمروایی شهری. تهران: انتشارات دانشگاه هنر.
-  تسلیمی، محمدسعید، میرزایی اهرنجایی، حسن، محسنی، منوچهر، و قلی‌پور، آرین (1382). طراحی و تبیین مدل دیالکتیکی نهادی شدن سازمان. دانش مدیریت، 63، 3-38.
-  ثقفی‌اصل، آرش، زبردست، اسفندیار، و ماجدی، حمید (1395). ارزیابی میزان تحقق‌پذیری پروژه‌های طراحی شهری در ایران (نمونه موردی: پروژه‌های اجرا شده در تهران). معماری و شهرسازی آرمان‌شهر، 17، 185-197.
-  دهاقانی، مهدی حسینی، و بصیرت، میثم (1395). رهیافت نظریه بازی در تحلیل بازی‌های قدرت شهری: تحلیلی بر فرایندهای ساخت و ساز در کلانشهر تهران. نشریه هنرهای زیبا- معماری و شهرسازی، 21 (1)، 91-100.
-  رجبی، آزیتا، و حصاری نژاد، جعفر (1392). شرکت‌های مردم نهاد شهری؛ راهکاری برای مشارکت شهروندان در مدیریت شهری. فصلنامه اقتصاد و مدیریت شهری، 1 (4)، 111-130.
-  سوری، الهام (1396). نقش آموزش در شایستگی مدیران شهری در زمینه طراحی شهری (موردکاوی سازمان زیباسازی شهر تهران)، رساله دکتری طراحی شهری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی.
-  صرافی، مظفر، و عبدالهی، مجید (1387). تحلیل مفهوم شهروندی و ارزیابی جایگاه آن در قوانین، مقررات و مدیریت شهری کشور. نشریه پژوهش‌های جغرافیایی، 63، 115-134.
-  صفوی، سیدعلی (1390). بررسی جایگاه مدیریت عمران شهری در تحقق طراحی شهری مطلوب (نمونه موردی: برنامه‌های توسعه و عمران در تهران). فصلنامه مدیریت شهری، 28، 255-272.
-  فخرایی، عباس، و مرزی، روژین (1396). بررسی رابطه مشارکت شهروندان و فاکتورهای اصلی مدیریت شهری (مطالعه موردی: شهر تهران). مطالعات محیطی هفت حصار، 21 (6)، 17-26.
-  کاظمیان، غلامرضا (1383). تبیین رابطه ساختار حاکمیت و قدرت شهری با سازمان‌یابی فضا: تلاش برای طراحی مدل (نمونه منطقه کلان‌شهری تهران)، رساله دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس.
-  کاظمیان، غلامرضا، و جلیلی، سیدمصطفی (1393). تحلیل قدرت ذی‌نفعان کلیدی در فرآیند سیاستگذاری طرح جامع تهران (1387-1390). نامه معماری و شهرسازی، 15 (8)، 139-158.
-  کاظمیان، غلامرضا، فرجی‌راد، خدر، رکن‌الدین افتخاری، عبدالرضا، و پورطاهری، مهدی (1392). رابطه ظرفیت نهادی و توسعه پایدار منطقه‌ای (مطالعه موردی: شهرستان‌های بوکان و ارومیه). فصلنامه بین‌المللی انجمن جغرافیای ایران، 38، 153-173.
-  کاظمیان، غلامرضا، و میرعابدینی، سیده زهره (1390). آسیب‌شناسی مدیریت یکپارچه‌شهری در تهران از منظر سیاستگذاری و تصمیم‌گیری شهری.نشریه هنرهای زیبا-معماری و شهرسازی، 46، 27-38.
-  گلکار، کوروش (1387). طراحی شهری سیاست گذار و طراحی شهری طرح ریز الگوهایی عملیاتی برای تدوین ابزارهای هدایت و کنترل در ایران.نشریه صفه، 17 (46)، 51-66.
-  گلکار، کورش (1390). آفرینش مکان پایدار: تأملاتی در باب نظریه طراحی شهری. تهران: مرکز چاپ و انتشارات دانشگاه شهید بهشتی.
-  لطفی، حیدر، عدالتخواه، فرداد، میرزایی، مینو، و وزیرپور، شب‌بو (1388). مدیریت شهری و جایگاه آن در ارتقای حقوق شهروندان. فصلنامه علمی-پژوهشی جغرافیای انسانی، 2 (1)، 101-110.
-  وحید، مجید، و حبیبی، مسعود (1395). ارزیابی نهادی حکمرانی شهری در تهران با تأکید بر نظارت همگانی. فصلنامه علمی-پژوهشی سیاستگذاری عمومی، 2 (4)، 71-87.
-  یزدانی، فردین (1382). تولید رانت؛ گرانیگاه نظام درآمدی شهرداری‌ها. نشریه مدیریت شهری، 4 (13)، 12-17. 
-   Ahlava, A., & Edelman, H. (2014). Urban design management: a guide to good practice. London: Taylor & Francis.
-   Carmona, Mattew (2016a). Design governance: theorizing an urban design sub-field, Journal of Urban Design, 21(6), 705-730.
-   Carmona, Mattew (2016b). The formal and informal tools of design governance, Journal of Urban Design, 22(1), 1-36.
-   ECOTEC. (2009). Urban Deisgn London Skills and Training Evaluation Study. London: ECOTEC.
-   Strauss, A., & Corbin, J. (1998). Basics of qualitative research: Procedures and techniques for developing grounded theory. London: SAGE.
-   Taylor, N. (1998). Urban Planning Theory since 1945. London: Sage publications.
-   Tiesdell, S., & Adams, D. (2011). Real estate development, urban design and the tools approach to public policy. Urban Design in the Real Estate Development Process, 1-33. 
-   Wong, S. T., & Horen, B. (2006). Strategic urban management in China: A case study of Guangzhou Development District, Habitat International, l30, 645–667. 
Journal of Architecture and Urban Planning
Volume 12, Issue 25
February 2020
Pages 63-84

Files

Share

How to cite

Statistics