Architectural Historiography of Iran during the First half of the 14th Century (SH)

Document Type : Original Article

Authors

1 PhD student in restoration of monuments, Conservation and Restoration Faculty, Art University of Isfahan, Isfahan, Iran

2 Associate Professor, Faculty of Architecture and Urban Planning, Yazd University, Yazd, Iran

Abstract

The purpose of restoration is to preserve the life of the monuments, and the purpose of architectural historiography is to reflect the knowledge of past architecture. Monument, as the main subject of the action and subject of the study of restoration is regarded in architectural history as a witness by which a narrative of architectural history can be achieved. In addition to this theoretical framework, the aspects of studies can be followed by practical restoration in Iran, particularly in the early decades of the formation of restoration. Architectural historiography in Iran has been presented in a variety of ways where it is possible to approach architectural works and documents. In this study, restoration is assumed to be one of these ways. Because due to the experience of conservation and restoration of the Iranians, which has a history of nearly a century, for addressing architectural works and executive actions, documents and data have been provided that can be contemplated in architectural historiography. The first half of the fourteenth century has been the focus of this research due to the first systematic attention to architectural works. The research is designed to answer these questions: “What are the sources and documents related to the study of architectural works from the restoration experiences of the first half of the fourteenth century (SH) in Iran?”, and “What is the position of these writings in architectural historiography?” Because the subject is related to past, the method of research is “interpretive-historical”, and it is based on desk research. It is the purpose of the research that explains the position of restoration in relation to historiography. For this purpose, the primary sources of this research include papers, notes, and books on the subject of architectural historiography. Historiography of the buildings examined in this study include: Jame Mosque, Tomb of Babaqasim, Imamzadeh Ismail and Chahar Bagh School in Isfahan, Atigh Mosque of Shiraz, Kourosh Tomb, Kerman Green Dome, Khaneghah-e Bondarabad and one of gate in Yazd, Sheikh Safi and Ghara Kelisa (Blake Church) in Azarbaijan, etc. The classification of documents and sources shows the following research findings, researches made at this time, or in the form of architectural books such as Athar-e Iranand Rahnamaye Athar-e Tarikhiye Azarbayejane Sharghi va Gharbi(a guide to East and West Azerbaijan historical monuments), or independent short and long research that is published in the form of papers. The second type of historiography was mainly carried out by Iranian scholars who supervised the restoration. Because these researchers were directly dealing with monuments and discovering new evidences, they published papers about buildings. The result is that, although the restorations were executed in the first half of the 14thcentury (SH) in field works, however, some part of the research efforts of some these restoration supervisors served to study the monuments, and sometimes it was presented in Iranian architectural historiography. The results of the published researches are the first experiences of Iranians in architectural historiography of Iran.

Keywords

References

-  آیت‌الله‌زاده شیرازی، باقر (1359). مسجد جامع اردستان. فصلنامۀ اثـر،1، 6-51.
-  ابویی، رضا، و نیک‌زاد، ذات‌الله (1396). حفاظت معماری و نسبت آن با تاریخ معماری، با نگاه به تجربۀ حفاظت در ایران. دوفصلنامۀ مطالعات معماری ایران،11، 169-188.
-  استنفورد، مایکل (1393). درآمدی بر تاریخ‌پژوهی (مترجم: مسعود صادقی). تهران: دانشگاه امام صادق و سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت)، مرکز تحقیق و توسعة علوم انسانی.
-  اعتمادالسلطنه، محمدحسن (رجب‌المرجب 1302 ق.) تواریخ متعلقه به مقبرۀ طغرل، روزنامۀشرف، نمرۀ بیست و نهم. در دورۀ روزنامۀ شرف و شرافت(1363). مقدمه و فهارس جواد صفی نژاد. تهران: انتشارات یساولی و فرهنگسرا.
-  انجمن آثار ملی (1344).یادنامۀ شادروان حسین علاء.تهران: انتشارات انجمن آثار ملی.
-  حاج سیاح، محمدعلی (1346).خاطرات حاج سیاح یا دورۀ خوف و وحشت(به‌کوشش حمید سیاح، به‌تصحیح سیف‌الله گلکار). تهران: ابن‌سینا.
-  حجت، مهدی (1380).میراث فرهنگی در ایران؛ سیاست‌ها برای یک کشور اسلامی.تهران: سازمان میراث فرهنگی کشور، معاونت معرفی و آموزش.
-  دیباج، اسماعیل (1343). راهنمای آثار تاریخی آذربایجان شرقی و آذربایجان غربی،تبریز: دانشگاه تبریز.
-  ذکاء، یحیی(1341). ایوان تخت مرمر.هنر و مردم،4، ۱۰-۱۷.
-  رجبی، پرویز (1356). معماری ایران در عصر پهلوی، تهران: دانشگاه ملی.
-  سامی، علی (1330). پاسارگاد؛ قدیمی‌ترین پایتخت کشور شاهنشاهی ایران.شیراز: ادارۀ فرهنگ و هنر فارس.
-  سامی، علی (1363). شیراز شهر جاویدان،چاپ سوم. شیراز: لوکس (نوید) شیراز.
-  سامی، علی (1375). پاسارگاد پایتخت و آرامگاه کوروش هخامنشی(به‌کوشش و بازنگری غلامرضا وطن‌دوست). شیراز: بنیاد فارس‌شناسی.
-  طهماسبی، احسان (1386). بررسی روش پوپ در تاریخ‌نویسی معماری ایران.فصلنامۀ گلستان هنر،7، 55-64.
-  قیومی بیدهندی، مهرداد (1384). بررسی انتقادی چهار تاریخ‌نامۀ معماری ایران.فصلنامۀ خیال،5، 4ـ37.
-  گالدیری، اوژینیو (1354). اطلاعات جدیدی راجع به اصول ساختمانی معمول در مسجد جامع اصفهان. مجلۀ فرهنگ معماری ایران،1، 11-19.
-  گالدیری، اوژینیو (1362). عالی‌قاپو.(مترجم: عبدالله جبل‌عاملی). اصفهان: سازمان ملی حفاظت آثار باستانی ایران.
-  گدار، آندره و دیگران (1385الف). آثار ایران(مترجم: ابوالحسن سرو مقدم)، ج1، چاپ چهارم. مشهد: بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی.
-  گدار، آندره و دیگران. (1385ب). آثار ایران(مترجم: ابوالحسن سرو مقدم)، ج2، چاپ چهارم. مشهد: بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی.
-  گلیجانی مقدم، نسرین (1384). تاریخ‌شناسی معماری ایران؛ طرح رویکردی جدید با توجه به کاستی‌های تاریخ‌نگاری معماری ایران.تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
-  مجدزاده صهبا، جواد (1321 الف). مدرسۀ چهارباغ. مجلۀ مهر،73، 188-193.
-  مجدزاده صهبا، جواد (1321 ب). مدرسۀ چهارباغ 2. مجلۀ مهر،74، 264-271.
-  مجدزاده صهبا، جواد (1323). درِ تاریخی امام‌زاده اسماعیل اصفهان. مجلۀ یادگار،4، 77-79.
-  مجدزاده صهبا، جواد (1324). سی‌پارۀ قدیمی و وقف‌نامۀ 777 ساله.مجلۀ یادگار،9، 8-9.
-  محمد مرادی، اصغر (1382). روند حفاظت در ایران، از تأسیس ادارۀ عتیقات تا قبل از انقلاب اسلامی. مجلۀ هفت‌شهر، 11، 14-26. 
-  مشکوتی، نصرت‌الله (1345). جرجان ـ گنبد قابوس. هنر و مردم،51، 33-39.
-  مصطفوی، سیدمحمدتقی (1334). تلاش در راه خدمت به آثار ملی و امید به آینده.تهران: مرکز باستان‌شناسی.
-  مصطفوی، محمدتقی (2535 الف). آستانۀ حضرت عبدالعظیم (ع) شهر ری. نشریۀ انجمن آثار ملی، 3و4، 76-90.
-  مصطفوی، محمدتقی (2535 ب). لحظۀ سقوط یک منارۀ قدیمی. آگاهی‌نامه،9، 4-6.
-  ملک شهمیرزادی، صادق (1365). اشاره‌ای مختصر بر تحول باستان‌شناسی در ایران. فصلنامۀ اثـر،12، 13 و 14: 133-160.
-  نراقی، حسن (1342). باغ شاه فین در کاشان. هنر و مردم، 14، 36-42.
-  هنرفر، لطف‌الله (1350).گنجینۀ آثار تاریخی اصفهان، چاپ دوم. اصفهان: کتاب‌فروشی ثقفی.
-  فیلدن، برنارد. ام و یوکیلتهو، یوکا (1382).رهنمودهای مدیریت برای محوطه‌های میراث جهانی(مترجم: سوسن چراغچی). تهران: سازمان میراث فرهنگی، معاونت معرفی و آموزش.
-  ونک، دیوید (1383). تحقیق تفسیری ـ تاریخی در معماری (مترجم: مهرداد قیومی).مجلۀ صفـه،39، 67-101. 
-  ویِوِر، ام. ای (1386). چند اظهار نظر. اصفهان در مطالعات ایرانی. (به‌کوشش رناتا هلود، مترجم: حشمت‌الله انتخابی). تهران: فرهنگستان هنر.
- یوکیلتهو، یوکا (1387). تاریخ حفاظت معماری. (مترجمان: محمد حسن طالبیان و خشایار بهاری). تهران: انتشارات روزنه.
 
- Conway, H., & Rowan, R. (1994). What is Architectural History? In: Understanding Architecture(pp. 29-44). London: Routledge.
- Feilden, B. M. (2003). Conservation of Historic Building,third edition. Oxford: Architectural Press.
- ICOMOS (2016). International Charter for Conservation and Restoration.http://www.international.icomos.org. last visit: 2018/2/11.
- Leach, A. (2010). What is Architectural History?Cambridge: Polity Press.
Journal of Architecture and Urban Planning
Volume 12, Issue 24
September 2019
Pages 95-109

Files

Share

How to cite

Statistics