ابراهمیان، کریستینه، وزیری فراهانی، بهرام، ملاصالحی، ودیهه، طوفان، سحر، و مرادی‌نسب، حسین (1399). مقایسه تطبیقی برنامه‌های درسی جدید رشته مهندسی معماری در مقطع کارشناسی با برنامه درسی قدیم دانشگاه‌های ایران. نشریه مطالعات برنامه درسی، 11 (21)، 345-377.
ابراهیم کافوری، کیمیا، ملکی، حسن، و خسروی بابادی، علی‌اکبر (۱۳۹۴). بررسی نقش عناصر برنامه درسی کلاین در افت تحصیلی ریاضی دوره متوسطه از دیدگاه شرکای برنامه درسی. مجله پژوهش در برنامه‌ریزی‌درسی، 12 (44)، 50-62.
اسکفلر، اسرائیل (1373). چهار پراگماتیست (مترجم: محسن حکیمى). تهران: انتشارات قلم.
اکرمی، غلامرضا (1382). تعریف معماری، گام اول آموزش (چالش‌ها و تناقضات). نشریه هنرهای زیبا، 16 (16)، 33-48.
اُلسون، متیو اچ.، هرگنهان، بی. آر. (1395). مقدمه‌ای بر نظریه‌های یادگیری (مترجم: علی اکبر سیف). تهران: نشر دوران.
امین خندقی، مسعود، رجائی، ملیحه (1392). تأثیر سبک یادگیری دانشجویان بر سبک تدریس مرجح آنان. فصلنامه روانشناسی تربیتی، 9 (28)، 1-39.
ایمانی، نادی، بیتی، حامد (1396). تأملی بر برنامه درس آشنایی با معماری اسلامی از منظر فهم دانشجویان کارشناسی معماری از این مفهوم. فصلنامه پژوهش و برنامه‌ریزی در آموزش عالی، ۲۳ (۳)، 99-114.
بحری گمچی، کبری، سامری، مریم، و عبدلی سلطان احمدی، جواد (1397). بررسی چالش‌های برنامه درسی رشته مهندسی برق به‌منظور بازنگری و نوسازی. فصلنامه آموزش مهندسی ایران، 20 (79)، 1-25.
بختیاری‌نژاد، فیروز، شیخان، ناهید (1395). توسعه فناوری در کشور با بازبینی برنامه درسی رشته‌های مهندسی. فصلنامه آموزش مهندسی ایران، 18(70)، 21-36.
پناهی آزاد، حسن، احمدوند، ولی محمد (1392). تبیین و نقد پراگماتیسم. فصلنامه کلام اسلامی، 22 (88)، 129-150.
تفضلی، زهره (1396). بازاندیشی نسبت نظر و عمل در کار معمار، با تکیه بر خوانش گادامر از آراء ارسطو دربارۀ «حکمت عملی». دو فصلنامه مطالعات معماری ایرانی، 6 (12)، 133-157.
تقی زاده، محسن، نیستانی، محمد رضا، و شریفیان، فریدون (1397). واکاوی پداگوژی مبتنی بر عمل و تعیین چهارچوب برنامه درسی آن در آموزش عالی. پژوهشنامه مبانی تعلیم و تربیت، 1(15)، 116-135.
جاریانی، ابوالقاسم (1392). برنامه‌ریزی درسی در آموزش‌های فنی و حرفه‌ای: چرا و چگونه؟. مجله رشد آموزش فنی و حرفه‌ای و کار دانش، 8 (3)، ۹-۱۳.
جاناسن، دیوید (1393). مبانی نظری محیط های یادگیری (مترجمان: مینا آذرنوش و حسین زنگنه). تهران: انتشارات آوای نور.
جمیری، وحیده، حاتمی، جواد، اسکندر فتحی، آذر، و پاکدل فرد، محمدرضا (1389). بررسی میزان انطباق برنامه درسی رشته کارشناسی مهندسی معماری با نیازهای بازار کار در ایران. دو فصلنامه مطالعات برنامه درسی آموزش عالی، 1 (2)، ۱۱۱-۱۳۳.
جیمز، ویلیام (1372). پراگماتیسم (مترجم: عبدالکریم رشیدیان). تهران: انتشارات معرفت.
حاتمی نژاد، حسین، اکبرپور سراسکانرود، محمد (1390). پراگماتیسم. فصلنامه علمی- پژوهشی اطلاعات جغرافیایی «سپهر»، 20 (79)، 25-30.
حافظ‌نیا، محمدرضا (1392). مقدمه بر روش تحقیق در علوم انسانی (چاپ نوزدهم). تهران: انتشارات سمت.
حافظی، اکرم، عباسی، عفت، نیکنامی، شمس الدین، و نوه ابراهیم، عبدالرحیم (1396). فرایند تدوین برنامه درسی برای دوره کارشناسی پیوسته بهداشت مدارس و اعتبارسنجی آن از دیدگاه متخصصان برنامه.
حجت، عیسی (۱۳۸۹). مشق معماری. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
حجت، عیسی (1391). معماران کوچک: آموزش معماری از آموزش سینه به سینه تا آموزش شانه به شانه. فصلنامه آموزش مهندسی ایران، 4 (56)، ۳۷-۵۳.
حسینی لرگانی، سیده مریم، مجتبی زاده، محمد (1397). طراحی و اعتباریابی الگوی برنامه درسی برای نظام آموزش عالی ایران. فصلنامه پژوهش و برنامه ریزی در آموزش عالی، 24 (۳)،۲۳-۵۱.
دروسته، ماگدالنا (1398). پیروان و رهبران مکتب باوهاوس (مترجم: سپیده مهرجویا). تهران: یزدا.
رزاقی اصل، سینا (1390). ارتباط میان نظریه و عمل در آموزش رشته‌های حرفه مبنا، نمونه موردی حرفه-دانش طراحی شهری. معماری و شهرسازی آرمان شهر، 4 (6)، ۲۱-۲۶.
رضوانی، علیرضا (1396). مبانی نظری معماری (بازتعریف جایگاه و ارزش بنیان‌های نظری در معماری و طراحی شهری). پیک فرهنگ، ویژه‌نامه کنفرانس‌های معماری ایران، 15، 10-15.
رضوانی، علیرضا، امینی، شیما (1397). مطالعه تطبیقی- تحلیلی مدل‌های ده‌گانه آموزشی اشرف سلاما. هشتمین کنفرانس بین المللی عمران و معماری. آلمان، برمن، 1-22.
زمانی‌فر، مریم، محمدی، رضا، و صادقی‌مندی، فاطمه (1395). ارزیابی درونی و بهبود کیفیت برنامه درسی در گروه‌های آموزش مهندسی. فصلنامه آموزش مهندسی ایران، 18 (72)، ۴۵-۶۷.
زین الدینی میمند، زهرا، نادری، عزت الله، شریعتمداری، علی، و سیف نراقی، مریم (1389). ارائه الگوی راهنمای تدوین برنامه درسی بر اساس بررسی میزان آگاهی اعضای هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان از محورهای اساسی برنامه‌ریزی درسی. فصلنامه رهبری و مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحدگرمسار، 4 (4)، ۹۹-۱۲۸.
سلطانی، اصغر (1389). تبیین ویژگی‌های برنامه‌درسیِ آموزش علوم مبتنی بر مؤلفه‌های ماهیت علم. رساله برای دریافت درجه دکتری برنامه‌ریزی درسی، دانشگاه اصفهان.
سیف، علی اکبر (1394). روانشناسی پرورشی نوین. تهران: نشر دوران.
سیف، علی اکبر، کیان ارثی، فرحناز (1389). نورون‌های آیینه‌ای و یادگیری مشاهده‌ای. فصلنامه روانشناسی تربیتی، 19 (6)، ۸۹-۱۱۴.
شانک، دیل اچ. (1395). نظریه‌های یادگیری (مترجم: یوسف کریمی). تهران: نشر ویرایش.
شریعت‌راد، فرهاد، مهدوی‌پور، حسین (1387). ارزیابی نقش درس طرح معماری 4 در توان حرفه‌ای دانش آموختگان معماری دانشگاه یزد. هنرهای زیبا، (36)، ۴۹-۵۷.
شورای عالی برنامه‌ریزی (1377، 1384، 1392، 1395). مشخصات کلی برنامه و سرفصل دروس دوره کارشناسی مهندسی معماری. تهران: وزارت فرهنگ و آموزش عالی.
شهامت، هادی، ندیمی، حمید، قره بگلو، مینو، و کرامتی، انسی (1398). ارزیابی برنامه درسی پنهان رشته معماری بر اساس اخلاق اسلامی. صفه، 29 (84)، ۵-۲۰.
صداقتی، عباس، حجت، عیسی (۱۳۹۸). محتوای آموزش معماری در ایران و میزان موفقیت دوره کارشناسی در انتقال این محتوا. مطالعات معماری ایران، 8 (۱۵)، ۹۱-۱۱۲.
علایی، علی (1380). نگاهی به تنوع دانش‌ها در معماری. صفه، 11(32)، ۱۰۴-۱۱۷.
علی الحسابی، مهران، نوروزیان ملکی، سعید (1388). تجربه آموزش طراحی در مدارس معماری. نشریه علمی فناوری آموزش، 3 (3)، ۲۰۷-۲۲۰.
علیاری، شهلا، ملکی، حسن، پازارگادی، مهرنوش، و عباس پور، عباس (1391). تدوین و استانداردسازی شاخص‌های ارزشیابی کیفیت و اعتبارسنجی برنامه درسی دوره کارشناسی پیوسته رشته پرستاری دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور. مجله دانشگاه علوم پزشکی ارتش جمهوری اسلامی ایران، 10 (37)، ۵۰-۶۱.
فتحی واجارگاه، کورش، شفیعی، ناهید (1386). ارزشیابی کیفیت برنامه درسی دانشگاهی (آموزش بزرگسالان). فصلنامه مطالعات برنامه درسی، 2 (5)، ۱-۲۷.
فتحی واجارگاه، کورش، خسروی بابادی، علی‌اکبر، و حاجتمند، فرزانه (1393). ارزیابی کیفیت درونی برنامه درسی دوره دکترای اخلاق پزشکی دانشگاه‌های علوم پزشکی ایران از دیدگاه استادان و دانشجویان. مجله اخلاق پزشکی، 8 (27)، ۱۲۹-۱۵۲.
فتحی واجارگاه، کورش، موسی پور، نعمت الله، و یادگارزاده، غلامرضا (1393). برنامه‌ریزی درسی آموزش عالی: مقدمه‌ای بر مفاهیم، دیدگاه‌ها و الگوها (چاپ اول). تهران: مؤسسه کتاب مهربان نشر.
فرضیان، محمد، کرباسی، عاطفه (1393). «دست ساخته‌ها – تجربه شخصی» یادگیری از راه ساختن در آموزش معماری. نشریه هنرهای زیبا، 19 (3)، 96-87.
قدوسی‌فر، سید هادی، اعتصام، ایرج، حبیب، فرح، و پناهی برجامی، هاجر (1391). آموزش سنتی معماری در ایران و ارزیابی آن از دیدگاه یادگیری مبتنی بر مغز. مطالعات معماری ایران، 1 (1)، ۳۹-۵۸.
کاف، دانا (1382). مهارت‌های اجتماعی طراحی در حرفه و آموزش معماری (مترجم: علی علایی). صفه، 13 (۴-۳)، ۱۱۹-۱۳۳.
کدیور، پروین (1392). روانشناسی یادگیری (از نظریه تا عمل). تهران: انتشارات سمت.
کلاین، فرانسیس (1369). استفاده از یک مدل تحقیقاتی به عنوان راهنمای فرایند برنامه‌ریزی درسی (مترجم: محمود مهرمحمدی). فصلنامه تعلیم و تربیت، 6 (1)، ۱۹-۳۲.
گودرزوند چگینی، مهرداد (1397). رویکرد دانشگاه‌های نسل چهارم کار و عمل (مورد مطالعه: دانشگاه‌های کمبریج، استنفورد و هاروارد). فصلنامه آموزش مهندسی ایران، 20 (78) ، ۱-۱۶.
مرجانی، بهناز، زیباکلام، فاطمه (1382). حرفه‌گرایی جدید و مبنای معرفت‌شناختی آن. فصلنامه نوآوری‌های آموزشی، 2 (5)، ۱۰۳-۱۲۲.
مزینی، منوچهر (1384). از زمان و معماری. تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات شهرسازی و معماری ایران.
مظاهری، حسن (۱۳۹۵). الگوی طراحی برنامه درسی شایستگیمحور دوره ابتدایی مبتنی بر اسناد تحول بنیادین. رساله برای دریافت درجه دکتری برنامه‌ریزی درسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک.
معارف‌وند، معصومه (1388). کارورزی یادگیرنده محور؛ تطبیق روش‌های نوین یادگیری و آموزش در مددکاری اجتماعی. فصلنامه علوم اجتماعی، 50، ۱۷۲-۲۰۴.
مهر محمدی، محمود (1375). کند و کاو در برخی از ابعاد آموزش و پرورش جمهوری فدرال آلمان و مقایسه با آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران. تهران: پژوهشکده تعلیم و تربیت.
میریام، شاران بی.، تیسدل، الیزابت جی. (1398). پژوهش کیفی- راهنمای طراحی و کاربست (مترجمان: علیرضا کیامنش و مریم دانای طوس). تهران: انتشارت سمت.
نادری، عزت الله (1392). طراحی و اعتبار سنجی الگوی برنامه درسی فعالیت‌های فوق برنامه دانش‌آموزان مقطع متوسطه با تأکید بر آموزش عمومی ناجا. مجله مطالعات تأمین اجتماعی، 4 (35)، ۴۷-۸۲.
ناری قمی، مسعود (1393). آموزش تکنسین‌های معماری برای ارتقاء کیفیت معماری، آشنایی با کاربر واقعی در آموزش دروس طرّاحی دوره‌های فنی و حرفه‌ای. رساله برای دریافت درجه دکتری معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران.
ندیمی، حمید (1389). روش استــاد و شاگــردی، از نگاهـی دیگــر. نشریه هنرهای زیبا، 2 (44)، ۲۷-۳۶.
نعمتی، محمدعلی (1383). گزارش ملی آموزش عالی. تهران: مؤسسه پژوهش و برنامه‌ریزی در آموزش عالی.
نقره کار، عبدالحمید، دژپسند، ساحل (1397). ارزیابی نظریه یادگیری کلب در آموزش معماری از منظر اسلامی. دو فصلنامه معماری و شهرسازی ایران، 9 (15)، 192-175.
نوروززاده، رضا، محمودی، رضا، فتحی واجارگاه، کوروش، و نوه ابراهیم، عبدالرحیم (1385). وضعیت سهم مشارکت دانشگاه‌ها در بازنگری برنامه‌های درسی مصوب شورای عالی برنامه‌ریزی. فصلنامه پژوهش و برنامه‌ریزی درآموزش عالی، 4 (12)، ۷۱-۹۳.
وفامهر، محسن، صنایعیان، هانیه (۱۳۸۷). بررسی آموزش مدارس معماری و تکنیکی در ایران و جهان. سومین همایش آموزش معماری. تهران: دانشگاه تهران، پردیس هنرهای زیبا.
هرتسوگنرات، ولف (۱۳۹۰). باوهاوس، تاریخچه مکتب معماری و طراحی باوهاوس (مترجم: فرخ خدابنده لو). تهران: انتشارات کاوش پرداز.
یونسکو (۱۳۹۵). نقشه راه یونسکو برای اجرای برنامۀ عمل جهانی در زمینۀ آموزش برای توسعۀ پایدار (مترجم: پیمانه پورهادی). قابل دسترسی: https://fa.irunesco.org/wp content/uploads/2021/03/Roadmap-education.pdf
Abuelma’atti, M. T.(2002). Higher Engineering Education: Which Type Is Really Needed? Engineering Science Or Engineering Technology. In The 6th Saudi Engineering Conference, Kfupm, Dhahran. 211-223.
Altbach, P.G. (1988). ‘Comparative studies in higher education’, in Postlethwaite, T.N. (ed.), The Encyclopedia of Comparative Education and National Systems of Education. Oxford: Pergamon Press.
Bandura, A. (1986). Social foundations of thought and action. Englewood Cliffs: NJ, 23-28.
Barab, S. A., & Duffy, T. (2000). From practice fields to communities of practice. Theoretical foundations of learning environments, 1 (1), 25-55.
Bergström, A. (2014). Architecture and the rise of practice in education. Architectural Theory Review, 19 (1), 10-21.
Borgatta, E. F., & Montgomery, R. J. (2000). Encyclopedia of sociology. New York: Macmillan Press.
Boud, D. & Garrick, J. (1999). Understandings of Workplace Learning, in Garrick, J. (ed.) Understanding Learning at Work. London: Routledge.
Boud, D. (2001). Creating a work-based curriculum. Work-based learning: A new higher education. Buckingham: Open University Press.
Boud, D. (2012). Problematising practice-based education In Practice-Based Education (55-68). Germany (Paderborn): Brill Sense.
Bourdieu, P. (1977). Outline of a Theory of Practice. (R.Nice, trans. Vol. 16). Cambridge, UK: Cambridge University Press.
Bowden, J., & Marton, F. (1998). The university of learning: Beyond quality and competence in higher education. London: Kogan Page.
Burchfield. R.W. (1989). Oxford English dictionary, vol2. UK:Clarendon.
Chakradeo, U. (2010). Design pedagogy-a tested path. ArchNet-IJAR: International Journal of Architectural Research, 4 (2/3), 107-115.
Coleman, N. (2010). The limits of vocational architectural education. International Journal of Art & Design Education, 29 (2), 200-212.
Davis, G. (2014). The university plan 2011- 2014, the Melbourne vision: Growing Esteem. The University of Melbourne: Published by Senior Vice-Principal.
Demirkan, H., & Demirbaş, Ö. O. (2010). The effects of learning styles and gender on the academic performance of interior architecture students. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 2 (2), 1390-1394.
Dewey, J. (1958). Experience and nature (Vol. 471). New york: Courier Corporation.
Dewey, J. (2001). Democracy and Education. Pennsylvania: The Pennsylvania State University. (Original Work Published 1916).
EAAE (2012). European Association for Architectural Education, EAAE Charter on Architectural Research. retrieved from: <http://www.eaae.be/web_data/documents/research/120903EAAECharterArchitecturalResearch.pdf>. accessed 27 September 2012.
Eash, M.J .(1991). Curriculum Components. In: International Encyclopedia of Curriculum, Edited by A. Lewy. Oxford: Pergamon Press.
Eisner, E. (1994). Educational Imagination: On the design and evaluation of School Programs. New York: Macmillan Publishing Company.
Eisner, E. W. (1984). No easy answers: Joseph Schwab’s contributions to curriculum. Curriculum Inquiry, 14 (2), 201-210.
Elkjaer, B. (2003). Organizational learning with a pragmatic slant. International Journal of Lifelong Education, 22 (5), 481-494.
Gadamer, H.G. (1976). Philosophical Hermeneutics, (D. Linge, trans.). Berkeley: University of California Press.
Gates, A., & Higgs, J. (2013). Realising Wise Practitioners. In Realising exemplary practice-based education (43-56). Rotterdam: SensePublishers
Gaudin, O. (2020). Toward an Environment-based Pedagogy of Creativity: Learning from the Bauhaus and Dewey’s Pragmatism. Beyond Bauhaus. New Approaches to Architecture and Design Theory, hg. von Johannes Warda. Heidelberg, 45-68.
Harriss, H. (2015). Architecture Live Projects: acquiring and applying missing practice-ready skills. Doctoral dissertation, Oxford Brookes University.
Iacovidou, M., Gibbs, P. & Zopiatis, A. (2009). An Exploratory Use of the Stakeholder Approach to Defining and Measuring Quality: The Case of a Cypriot Higher Education Institution. Quality in Higher Education, 15 (2), 147-165.
Jacobs, R. L., & Park, Y. (2009). A Proposed Conceptual Framework of Workplace Learning: Implications for Theory Development and Research in Human Resource Development. Human Resource Development Review, 8 (2), 133–150.
King, K., & Palmer, R. (2010). Planning for technical and vocational skills development. Paris: UNESCO, International Institute for Educational Planning.
Kirby, D. A. (2006). Creating entrepreneurial universities in the UK: Applying entrepreneurship theory to practice. The Journal of Technology Transfer, 31 (5), 599-603.
Kolb, D. A. (1984). Experience as the source of learning and development. Upper Sadle River: Prentice Hall.
Kolb, D., Fry, R. (1975). Towards an applied theory of experiential learning. In C. Cooper (Ed.), Theories of group processes. London: Wiley.
Kostof, S. (1977). “preface”, in The Architect: Chapters in the History of the Profession. New York: Oxford University Press.
Kuhn, T. (1962). the Structure of Scientific Revolutions. Chicago: University of Chicago Press.
Lewis, H.R. (2007). Excellence without a soul: Does liberal education have a future? New York: PublicAffairs.
Lunenberg, F. C. and Ornstein, A. (2004). Educational administration, concepts and practices (2ed). , USA: wads worth publishing company.
Margaret , k. (1999). the Bauhaus and the America. Masschusetts: Cambridge.
Miller, J. Hinson, D. (2010). DESIGNhabitat: Design/research + Design/build: Expanding the Design/build Model. International Conference on Architectural Research (1-7). Washington DC, USA: Architectural Research Centers Consortium (ARCC).
NCIHE (1997). Higher education in the learning society. Report of the National Committee of Inquiry into Higher Education. [Dearing Report], London: HMSO.
Nepomechie. M. & Salama, A. (2021). Architectural Education Commission. Retrieved 3 september, 2021 from https://www.uia-architectes.org/en/commission/architecture-education/.
Nevo, D. (1995). School based evaluation: A dialogue for school improvement. Oxford, U.K.: Pergamon.
Null, W. (2011). Curriculum: From theory to practice. Uk: Published by Rowman and Littlefield Publishers, Inc.
Ornstein, A.,& Hunkins, F.P. (2017). Curriculum: Foundations, principles and issues, 7th edition. Boston, MA: Pearson.
Outhwaite, W. (Ed.) (2008). The Blackwell dictionary of modern social thought. USA: John Wiley & Sons.
Philpott, K., Dooley, L., O’Reilly, C. & Lupton, G. (2011). The entrepreneurial university: Examining the underlying academic tensions. Technovation, 31 (4), 61-70.
Podhalański, B. M. (2016). Practical training for architecture students from an employer’s point of view. Global Journal of Engineering Education, 18 (3), 218-222.
Rapoport, A. (1957). Operational Philosophy Integrating Knowledge and Action. British Journal for the Philosophy of Science, 7 (28), 359-360.
Ratcliff, J. L. (1997). What is a curriculum and what should it be. Handbook of the undergraduate curriculum: A comprehensive guide to purposes, structures, practices, and change, 5-29. San Francisco: Jossey Boss Publisher.
Richards, J. C. (2013). Curriculum approaches in language teaching: Forward, central, and backward design. Relc Journal, 44 (1), 5-33.
Rodriguez, C., Hudson, R., & Niblock, C. (2018). Collaborative learning in architectural education: Benefits of combining conventional studio, virtual design studio and live projects. British Journal of Educational Technology, 49 (3), 337-353.
Schank, R. C., Berman, T. R., & Macpherson, K. A. (1999). Learning by doing. Instructional-design theories and models: A new paradigm of instructional theory, 2 (2), 161-181.
Stark, J. S. & Lattuca, L. R. (1997). Shaping the College Curriculum: Academic Plans in Action. Boston: Allyn & Bacon.
Taba, H. (1962). Curriculum Development: Theory and Practice. NewYork: Harcourt, Brace & World. to practice. Journal of Technology Transfer, 31 (5), 599-603.
Tyler, R. W. (2013). Basic principles of curriculum and instruction. USA:University of Chicago press.
UNESCO, (2020). What you need to know about higher education. Retrieved 9 June, 2020 from https://www.unesco.org/en/education/higher-education/need-know.
Van den akker, J., Kuiper, W., & Hameyer, U. (Eds.) (2003). Curriculum landscapes and trends (1-10). Dordrecht: Kluwer Academic Publishers.
Van den akker, J. (2013). Curricular Development Research as a Specimen of Educational Design Research. Educational Design Research, 2 (1), 52 – 71.
Vitruvius, M. (1960). The ten books on architecture. New York: Dover Publications.
Walker, D. F. (2002). Fundamentals of curriculum: Passion and vocationalism. UK: Routledge.
Wiles, J., & Bondi, J. (1989). Curriculum development: A guide to practice. Columbus. Ohio: Merrill.
Yu, Q. (2020). Reform and innovation of curriculum system of architecture specialty under the application-oriented training objectives. In International Conference on Modern Educational Technology and Innovation and Entrepreneurship (ICMETIE 2020) (231-236). Paris: Atlantis Press.
Zais, R. S. (1976). Curriculum: Principles and foundations. USA: Ty Crowell Company.
)