- حجت، عیسی (1391). معماران کوچک، آموزش معماری از آموزش سینه به سینه تا آموزش شانه به شانه. فصلنامه آموزش مهندسی ایران،14(56)، 37-53.
- خویی، حمیدرضا (1381). صور نقد معماری در کتاب معماری و اندیشه نقادانه. فصلنامه خیال، 3، 60-71.
- رئیسی، ایمان (1392). تحلیل محتوای معماری نشریات معماری ایران. در ایمان رئیسی و همکاران (مترجمان)،نقد بازی: جستارهای نقد معماری (167)، مشهد: نشر کتابکده کسری.
- سامه، رضا و ایزدی، عباسعلی (1393). سازوکار داوری و سنجش طراحی در آموزش معماری پیشنهاد مدلی برای ارزیابی فرآیند و ارزشیابی طرح در تعامل استاد و دانشجو.نشریه علمی-پژوهشی انجمن علمی معماری و شهرسازی ایران،8، 1-13.
- سلطان‌زاده، حسین (1379). آموزش معماران.تهران: دفتر پژوهش‌های فرهنگی.
- شریف، حمیدرضا (1388).فرآیند طراحی معماری و تفکر نقاد (تعامل تفکر نقاد با تفکر خلاق)، رساله دکتری، دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه شهید بهشتی.
- صدرام، وحید و ندیمی، حمید (1394). نقش دست‌نگاری استاد در آموزش طراحی.صفه،25(68)، 5-18.
- معین، محمد (1371). فرهنگ فارسی،چاپ هفتم، تهران: امیر کبیر.
- Anthony, K. H. (1991). Design juries on trial: the renaissance of the design studio.New York: Van Nostrand Reinhold.
- Grasha, A. F. (1996). Teaching with style: A practical guide to enhancing learning by understanding teaching and learning styles.Pittsburgh: Alliance Publishers.
- Moore, K. D. (2001). The scientist, the social activist, the practitioner and thecleric: pedagogical exploration towards a pedagogy of practice.Journal of Architectural and Planning Research,18(1), 59-79.
- Schon, D. (1985). The Design Studio: An Exploration of its Traditions and Potentials.London: RIBA Publications.
- Webster, H. (2005). The Architectural Review: A Study of Ritual, Acculturation and Reproduction in Architectural Education, in Arts & Humanities in Higher Education,4(3), 265-282.
- Yeonjoo O.H., Ishizaki, S., Gross, M. D., Yi, E., & Do, L. (2012). A theoretical framework of design critiquing in architecture studios,School of Industrial Design and School of Interactive.
)