- استعلاجی، علیرضا و خوشنیت بیاتی، محمد (1391). «شناخت توانمندیهای گردشگری و ارائۀ الگوهای بهینۀ توسعۀ گردشگری از دیدگاه جغرافیای کاربردی (مطالعۀ موردی شهر ری)»، فصلنامۀ علمی – پژوهشی انجمن جغرافیای ایران، 34(10): 251-275.
- اندرودی، الهام (1392). «مستندسازی دانش بنیان میراث معماری در ایران»، نشریۀ هنرهای زیبا، 1: 79-90.
- حبیبی، سیدمحسن و مقصودی، ملیحه (1384). مرمت شهری، انتشارات دانشگاه تهران، تهران.
- حبیبی، سیدمحسن و مقصودی، ملیحه (1390). مرمت شهری، انتشارات دانشگاه تهران، تهران.
- خادمزاده، محمدحسن؛ حناچی، پیروز؛ شایان، حمیدرضا؛ کاملنیا، حامد و مهدوینژاد، محمدجواد (1386). بررسی تطبیقی مرمت شهری در ایران و جهان (با نگاه ویژه به بافت تاریخی شهر یزد)، نشر سبحان نور و سازمان میراث فرهنگی و گردشگری پایگاه میراث فرهنگی شهر تاریخی یزد، تهران.
- درخشانی، نجلا (1393). سنجش تابآوری کالبدی و عملکردی در حفاظت از بازار تاریخی تهران، پایاننامۀ کارشناسی ارشد، به راهنمایی دکتر علیرضا رازقی، دانشگاه هنر، تهران.
- رازقی، علیرضا (1391). علل بروز تعارضهای اجتماعی در حفاظت از میراث معماری، رسالۀ دورۀ دکتری معماری اسلامی، به راهنمایی آقای دکتر محمدتقی پیربابایی و دکتر حمید ندیمی، دانشگاه هنر اسلامی، تبریز.
- رفیعپور، فرامرز (1387). آناتومی جامعه، «مقدمهای بر جامعهشناسی کاربردی». شرکت سهامی انتشار، تهران.
- رهنما، محمدرحیم (1388). شناسایی نقاط با ارزش شهری، انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد، مشهد.
- عباسزاده، مظفر؛ محمدمرادی، اصغر و سلطاناحمدی، الناز (1394). «نقش ارزشهای میراث معماری و شهری در توسعۀ گردشگری فرهنگی؛ مطالعۀ موردی: بافت تاریخی ارومیه»، فصلنامۀ علمی – پژوهشی مطالعات شهری، 14: 77-90.
- عظمتی، حمیدرضا؛ پورباقر، سمیه و رستمی، ودود (1396). «جایگاه نیازهای بنیادین انسان در سیر تحولات مسکن (مطالعۀ موردی: شهر اردبیل مبتنی بر پیشینۀ تاریخی)»، نشریۀ هنرهای زیبا- معماری و شهرسازی، 22(2): 43-50.
- فردانش، فرزین (1388). راهنمای اجرایی کنوانسیون میراث جهانی، 2008. دفتر منطقهای یونسکو در تهران، تهران.
- کلانتری خلیلآبادی، حسین و پوراحمد، احمد (1384). «مدیریت و برنامهریزی احیا ناحیۀ تاریخی شهر یزد»، پژوهشهای جغرافیایی، 54: 77-92.
- کوششگران، علیاکبر (1390). «فرصتهای احیا در سیر تحول بنای تاریخی از زمان خلق تا زوال اثر»، نشریۀ شهر و معماری بومی، 1: 67-82.
- محمدمرادی، اصغر؛ محبعلی، محمدحسن و امیرکبیریان، آتسسا (1389). دوازده درس مرمت. مرکز مطالعاتی و تحقیقاتی شهرسازی و معماری، تهران.
- مشبکی، اصغر (1385). مدیریت رفتار سازمانی «تحلیل کاربردی، ارزشی از رفتار انسانی». نشر ترمه، تهران.
- مندگاری، کاظم و محمدی، محسن (1391). «نقش معنا در تعیین ویژگیهای کارکرد سازگار با بقایای بناهای تاریخی»، نشریۀ شهر و معماری بومی، 2: 99-110.
- مهندسین مشاور معمار و شهرساز آرمانشهر (1391). طرح حفاظت جامع بافت تاریخی یزد. جلد اول، وزارت راه و شهرسازی، شرکت مادر تخصصی عمران و بهسازی شهری ایران، ادارۀ کل مسکن و شهرسازی استان یزد.
- Crompton, J. (1979). “Motivations of pleasure vacations”, Annals of Tourism Research, 6 (4): 408-424.
- Icomos Charters (2010). ICOMOS New Zealand Charter for the Conservation of Places of Cultural Heritage (ICOMOS New Zealand, revised and approved by the Executive Board of ICOMOS NZ on 4 September 2010.
- Klebba, J., Garrett, M. & Radle, B. T., (2001). Downtown Redevelopment in Selected Oregon coastal communities: some lessons from practice, Brayed, Michal .A. New York.
- Penica, M., Svetlana, G., & Murgul, V., (2015). Revitalization of Historic Buildings as an Approach to Preserve Cultural and Historical Heritage. Procedia Engineering, (117), 883-890. International Scientific Conference Urban Civil Engineering and Municipal Facilities, SPbUCEMF.
- Petty, R. E., & Tormala, Z. (2003). “Persuasion and Attitude Change”, Personality and social psychology, 5: 353 – 382.
- Rukendi, C., Tirasatayapitak, A., & Promsivapallop, P., (2011). Destination Management of Urban Cultural Heritage Tourism from Stakeholders’ Perspectives: A Case Study of Jakarta Old Town, Indonesia, Faculty of Hospitality and Tourism, Prince of Songkla university.
- Zeren Mine, T. (2013). “Adaptive re-use of monuments “restoring religious buildings with different uses”, Journal of Cultural Heritage, 14: 14–19.