تلاش جامعه مهندسان برای کاهش مصرف انرژی در بخش ساختمان در ایران به تدوین مقررات ملی مبحث نوزده و همچنین تدوین نرم‌افزارهایی چون «مبنا» و "BCS 19" بر مبنای آن مقررات منجر شده است. دقت و حساسیت این نرم‌افزارها، عامل مهمی در انتخاب راهکارهای کاهش مصرف انرژی در ساختمان‌ها به‌شمار می‌رود. بالا بودن ضریب خطای نرم‌افزارها، برنامه‌ریزی برای بهینه‌سازی مصرف انرژی در ساختمان را با مشکل مواجه خواهد کرد. هدف از این مقاله بازبینی و اعتبارسنجی صحت نتایج محاسبه‌شده توسط نرم‌افزارهای مبنا و BCS 19 است. به این منظور با استفاده از روش جعبه سیاه و تکنیک ALAC به اعتبارسنجی و با استفاده از روش تحلیل ایستا به بازبینی دو نرم‌افزار فوق پرداخته‌ایم. در این مطالعه ایرادات این دو نرم‌افزار از جنبه‌های مختلف بررسی شد. نتایج محاسبات حاکی از آن بود که تفاوت توان حرارتی محاسبه شده توسط نرم‌افزار مبنا با حالت مرجع بیش از 2.5 برابر محاسبات دستی است. از آنجا که این اشکالات می‌تواند طراح را به ارائه راهکارهایی نامناسب با هزینه‌های بیشتر برای بهینه‌سازی ساختمان سوق دهد، لذا در بخش نهایی، راهکارهایی برای تصحیح و استفاده درست از این نرم‌افزارها به‌منظور کاهش مصرف انرژی در ابنیه ارائه شده است.
)